روزی روزگاری در یک روستای کوچک مردی بسیار خردمند زندگی می کرد. او رئیس اداره محلی بود و مورد احترام همه بود. مردم گاهی اوقات به او مراجعه می کردند تا در مورد جنبه های مختلف زندگی مشاوره بگیرند.
اما از قضا پسر خودش تنبل بود و هیچ چیز در نگرش جاهلانه او تفاوتی نداشت. سالی که گذشت پیرمرد نگران آینده پسرش شد. او برای مراقبت از خانواده نیاز داشت تا پسرش را متوجه مسئولیت خود کند. بنابراین یک روز از تنها پسرش خواست که نزد او بیاید و گفت: «پسرم، تو الان بزرگ شده ای و باید مسئولیت خود را درک کنی.»
متعجب و متعجب از سخنان پدرش گفت: «پدر من بدون تو چطور از پسش بر می آیم. من بدون تو گم خواهم شد.»
حالا پدرش جواب داد: «من می‌خواهم هدف واقعی زندگی‌تان را پیدا کنید و وقتی آن را پیدا کردید، همیشه آن را به خاطر بسپارید تا شما را به زندگی به سوی خوشبختی و شادی سوق دهد.»
روز بعد پدرش کیسه ای به او داد. وقتی پسر آن را باز کرد، 4 جفت لباس برای هر فصل و مقداری غذای خام، غلات و مقداری پول و یک نقشه وجود داشت. همانطور که پسر در تعجب بود پدرش گفت: “من می خواهم گنجی پیدا کنی.” و آن نقشه مکانی است که گنج در آن پنهان شده است و شما باید بروید و آن را پیدا کنید.
روز بعد پسر به شوق یافتن گنج اسرارآمیز راهی سفر شد. او برای رسیدن به مقصد خود از رودخانه ها، جنگل ها، کوه های بسیاری عبور کرد. او برای سلامتی پدرش دعا می‌کرد و می‌خواست یافته‌های خود را در زمانی که به خانه رسید نشان دهد.
او در سفر با افراد زیادی ملاقات کرد که برخی از آنها در تهیه غذا به او کمک کردند و به او پناه دادند و همچنین با دزدان و دزدانی که وسایل او را دزدیدند ملاقات کرد. او می خواست قبل از هر کس دیگری به آنجا برسد. سرانجام پس از یک سال طولانی، او به صخره ای رسید که توانست گنج خود را پیدا کند اما گنجی در آنجا پیدا نکرد.
خسته و داغدار از دروغ پدرش به خانه برگشت. در راه بازگشت از همان مناظر و آب و هوا گذشت اما این بار توقف کرد و از طبیعت مانند شب های آرام تابستانی، شکوفه دادن گل ها و غیره لذت برد.
این بار او یاد گرفت که غذای خود را شکار کند، لباس هایش را خودش بدوزد و از خود در برابر هوای سخت محافظت کند. او یاد گرفت که زمان روز را محاسبه کند و همچنین از خود در برابر حیوانات وحشی و گیاهان و درختچه های مضر محافظت کند.
او با همان افرادی برخورد کرد که در راهش به او کمک کردند و این بار توقف کرد و چند روز را با آنها سپری کرد، در کارهایشان به آنها کمک کرد و همچنین از آنها تشکر کرد. او متوجه شد که آن افرادی که بدون هیچ چشم داشتی به رهگذران کمک می کردند چقدر شگفت انگیز بودند.
تقریباً بعد از 2 سال به خانه رسید. مستقیم به اتاق پدرش رفت. او به آرامی به سمت او رفت و زمزمه کرد: “پدر” مراقب بود خوابش را مختل نکند. حکیم چشمانش را باز کرد و پسرش را دید و او را در آغوش گرفت.
پدر پرسید: «پس، سفرت چطور بود؟ گنج پیدا کردی؟»
پسر پاسخ داد: “سفر جذاب بود، اما پدر مرا ببخش، من هیچ گنجی پیدا نکردم. ممکن است کسی آن را قبل از رسیدن من به آنجا گرفته باشد.»
او از پاسخ خود تعجب کرد زیرا به جای عصبانی شدن از پدرش از پدرش طلب بخشش می کرد.
پدرش لبخندی زد و از او خواست که روی صندلی کنارش بنشیند و گفت: این به این دلیل است که گنجی وجود ندارد.
پسر پرسید: پس چرا مرا به آنجا فرستادی؟
پدر پاسخ داد: «به تو خواهم گفت، اما ابتدا به من بگو در حالی که می‌خواستی گنج بیابی، سفرت چگونه بود. آیا از مناظر طبیعی لذت بردید و با افراد جدیدی آشنا شدید؟»
پسر پاسخ داد: «نه پدر، من حواسم پرت نشد. تمرکزم بر این بود که هر چه زودتر به مقصد برسم. وقت لذت بردن و دوست یابی نداشتم.
ولی
بله، باید اعتراف کنم که همه این کارها را در راه بازگشت به خانه انجام دادم. از سفر برگشتم لذت بردم و بسیاری از مهارت های جدید را آموختم و در هنر بقا تسلط یافتم، آنقدر که درد پیدا نکردن گنج را فراموش کردم.
پدرش دستش را گرفت و گفت: “دقیقا پسرم، تو می خواستی بدانی چگونه زندگی را رهبری کنی و اهدافت را پیدا کنی… اما اگر در این سفر به نام زندگی به دنبال هدفی بروی، گنج های واقعی را از دست می دهی. به این دلیل که شما روی یافتن هدف بسیار متمرکز هستید. وقتی حقیقت این است که زندگی اصلاً هدفی ندارد، جز اینکه فقط با آن زندگی کنی و هر روز با آن رشد کنی.»
اخلاقی:
آن چیزی باشید که برای بودن به دنیا آمده اید و هر روز پتانسیل کامل خود را کشف کنید، تنها هدف زندگی است
کلمات کلیدی جستجو: زندگی زیباست آن را کامل زندگی کنید – داستان انگیزشی، سفر مرد خردمند و پسرش داستان کوتاه درباره هدف واقعی زندگی
