بودیدارما یک راهب بودایی قرن پنجم بود. او به عنوان اولین پدرسالار چینی آن در نظر گرفته می شود. تمرین و آموزه های بودیدارما بر مدیتیشن متمرکز است.
برای دیدن یک ماهی، باید مراقب آب باشید.
دارما حقیقتی است که همه طبیعت ها پاک هستند.
تا زمانی که شیفته یک فرم بی جان هستید، آزاد نیستید.
جوهر راه، جدایی است.
زندگی و مرگ مهم هستند. آنها را بیهوده رنج ندهید.
ذهن همیشه حاضر است. شما فقط آن را نمی بینید
رنج نبردن از وجود دیگر، رسیدن به راه است.
شما نمی توانید ذهن واقعی خود را بشناسید تا زمانی که خود را فریب دهید.
جست و جو کردن یعنی رنج کشیدن. به دنبال هیچ چیز سعادت است.
همه راه را می شناسند، اما تعداد کمی از آنها واقعاً آن را می پیمایند.
به عنوان فانی، ما تحت حاکمیت شرایط هستیم، نه خودمان.
رهایی از کلمات رهایی است.
ایجاد توهمات روشنگری است.
عدم پرداختن به جهل حکمت است.
کسی که به دنبال راه است، به فراسوی خود نگاه نمی کند.
صرف نظر از کاری که انجام می دهیم، کارمای ما هیچ تاثیری بر ما ندارد.
فانی ها بوداها را آزاد می کنند و بوداها فانی ها را آزاد می کنند.
تسلیم کردن خود بدون پشیمانی بزرگترین خیریه است.
تمام رنج و لذتی که ما تجربه می کنیم به شرایط بستگی دارد.
کسانی که از باد شادی متاثر می‌مانند، بی‌صدا راه را دنبال می‌کنند.
تلاش برای یافتن بودا یا روشنگری مانند تلاش برای گرفتن فضا است.
هذیان به معنای مرگ و میر و آگاهی به معنای بودا هوس است.
نه خدایان و نه انسانها نمی توانند پیش بینی کنند که یک عمل شیطانی چه زمانی ثمره خود را خواهد آورد.
از هر یک میلیون نفر فقط یک نفر بدون کمک معلم روشنفکر می شود.
یک فرد بیدار کسی است که آزادی را در خوش شانسی و بدی می یابد.
حقیقت نهایی فراتر از کلمات است. دکترین ها کلمات هستند. آنها راه نیستند.
بسیاری از جاده ها به مسیر منتهی می شوند، اما اساساً تنها دو وجود دارد: دلیل و عمل.
بوداها آزادانه در طول تولد و مرگ حرکت می کنند و به میل خود ظاهر می شوند و ناپدید می شوند.
اما در حالی که موفقیت و شکست به شرایط بستگی دارد، ذهن نه تضعیف می‌شود و نه تحلیل می‌رود.
و تا زمانی که در معرض تولد و مرگ باشید، هرگز به روشنگری نخواهید رسید.
