قدیمی ترین منابع باقی مانده برای اطلاعات در مورد خدایان یونان، ایلیاد و ادیسه اثر هومر شاعر نابینا است.
طبق اسطوره های یونانی، اجداد خدایان تیتان ها بودند.
بزرگ‌ترین چالشی که خدایان یونان تا به حال با آنها روبرو شده‌اند، توسط گایا علیه آنها مطرح شد، که اساساً از هر کسی که مسئول بود بیمار شد و قصد داشت آنها را سرنگون کند.
کرونوس، پدر نیمی از خدایان یونانی سرنگون شد، او به همراه تیتان های دیگر زندانی شد. چون تفاسیر ادامه یافت، داس او داس شد و با درو پیوند خورد.
برجسته ترین نمادهای زئوس صاعقه، عقاب، گاو نر و درخت بلوط بودند. در هنر یونان باستان، زئوس را معمولاً به صورت نشسته بر تخت و یا در حالی که صاعقه ای را بالای سر خود نگه داشته است، به جلو می رود.
بر اساس اسطوره ها، زئوس و برادرانش قرعه کشی کردند تا تصمیم بگیرند چه کسی بر کدام بخش های هستی حکومت کند. زئوس علیرغم اینکه کوچکترین برادر بود، فرمانروای زمین و آسمان شد، پوزیدون دریا را بدست آورد و هادس بر عالم اموات حکومت کرد.
هرا ثابت کرد که یک آنتاگونیست واقعاً ترسناک برای هراکلس است. هنگامی که او یک نوزاد تازه متولد شده بود، دو مار سمی را به گهواره او فرستاد تا او را بکشند، فقط برای اینکه هراکلس از قدرت عظیم خود برای خفه کردن مارها استفاده کند.
هرا تنها زمانی بر نفرت خود از هراکلس غلبه کرد که او و همچنین خدایان دیگر را از دست غول‌ها نجات داد. هرا حتی به دخترش، هبه، پیشنهاد داد تا زمانی که او در میان جاودانه‌ها جایش را گرفت، عروس او شود.
هادس، خدای مردگان، نام خود را به خود دنیای زیرین نیز داد. مناطق زیرزمینی شامل تارتاروس، الیزیوم و چمنزارهای آسفودل بود.
از آنجا که او خدای مردگان بود، هادس برای کسانی که او را با خدایان دیگر می پرستیدند، شخصیتی وحشتناک بود. هرگاه برای او قربانی می‌کردند، چهره‌های خود را برمی‌گرداندند.
دیونیسوس نه تنها جوانترین خدایان یونانی است، بلکه از یک زن فانی نیز به دنیا آمد.
آرتمیس خواهر دوقلوی آپولو بود. در حالی که آپولو با خورشید مرتبط بود، آرتمیس با ماه مرتبط بود.
آپولو خدای خورشید و همچنین خدای پزشکی، شفا، موسیقی، هنر، تیراندازی با کمان و نبوت بود. نمادهای او تیر و کمان، زاغ، لیر و مار بودند.
پسر آپولو، اسکلپیوس، حتی بیشتر از پدرش به پزشکی وابسته شد. او چنان پزشک ماهری بود که می توانست مرگ را معکوس کند. کارکنان شخصی آسکلپیوس که توسط مارها در هم پیچیده شده اند، تا به امروز به نماد پزشکی در دنیای غرب تبدیل شده است.
یکی از ماندگارترین جنبه های میراث آپولو، اوراکل در دلفی است. مردم در سراسر جهان باستان سفر می کردند تا در مورد مشکلات یا نگرانی های خود برای آینده با اوراکل مشورت کنند. گفته می شد که آپولون کاهنان اعظم را در اختیار داشت و از طریق آنها پاسخ می داد.
از آنجا که اورانوس جاودانه بود، نمی‌توانست کشته شود، اما دیگر نمی‌توانست زندگی را خلق کند، به این معنی که او به سادگی به عنوان تجسم آسمان باقی ماند.
هستیا الهه آتشگاه بود که آتش خدایان را حفظ می کرد. بنابراین، هرگاه یونانیان باستان قربانی برای خدایان می‌سوزانیدند، مهم نیست که کدام خدا بود، هستیا بخشی از خراج را دریافت می‌کرد.
پسر آفرودیت اروس نام داشت و او خدای بالدار شهوت و عشق بود که قلب مردم را با دارت یا تیر سوراخ می کرد. رومی ها او را با نام دیگری می شناختند – کوپید.
به نظر می رسد که قدیمی ترین خدایان یونانی، حداقل از نظر سن، در واقع آفرودیت است.
رهایی سیکلوپ از زندان یکی از بهترین ایده های زئوس بود. سایکلوپس‌ها، آهنگرهای ماهر، سلاح‌های قدرتمندی را برای خدایان ساختند تا از آنها در جنگ علیه تایتان‌ها استفاده کنند.
دلیل وجود فصل ها به خاطر ربوده شدن معروف پرسفون، دختر دمتر، الهه برداشت است.
به غیر از زمین، تقریباً تمام سیارات منظومه شمسی ما از روی نسخه های رومی خدایان یونانی نام گذاری شده اند. این سیارات عبارتند از عطارد (هرمس)، زهره (آفرودیت)، مریخ (آرس)، مشتری (زئوس) و نپتون (پوزیدون).
آرس و آتنا، خدا و الهه جنگ، اصلاً با هم کنار نمی آمدند. آتنا نماینده استراتژی نظامی، فرماندهی و وارد کردن اطلاعات به قانون جنگ بود، جایی که آرس وحشیگری بی‌معنای جنگ را تجسم می‌داد و خشونت و خونریزی را با شادی افسارگسیخته در آغوش می‌گرفت.
همه در مورد آرس، خدای جنگ می‌دانند، اما تعداد کمی داستان‌های هولناک خواهر تاریک او – اریس، الهه هرج و مرج و نزاع – را شنیده‌اند که نقشه‌هایش آغازگر فاجعه‌بارترین رویداد تاریخ یونان بود: جنگ تروا.
