عبارت مثلی بالا ناظر بر افراد معمر و سالمند و سالخورده است که آفتاب عمرشان به لب بام رسیده به اصطلاح دیگر بوی الرحمانشان بلند شده است.
یکی از مراسم و تشریفاتی که هماکنون پس از تغسیل و تکفین میت به عمل میآید این است که بههنگام تشییع جنازه یک یا چند نفر از خدمه (بسته به تمکن و شخصیت متوفی) مجمعهای پراز نان و حلوا بر سر میگیرند و به عنوان پیش جنازه در جلوی تابوت حرکت میکنند.
این نان و حلوا را که سابقا یک مجمعه گوشت گوسفند هم به آن اضافه میشد در گورستان و کنار قبر تازه مرده بین افراد فقیر و بیبضاعت تقسیم میکنند تا دعای خیرشان موجب آرامش روح این مهمان تازه وارد به درون قبر گردد و در پرسشها و بازجوییهای اولیه که بر طبق روایات عدیده در درون قبر انجام میپذیرد دچار وحشت و اضطراب و لغزش زبان نگردد.
پیران و سالمند به علت سبقت و پیشتازی بوی حلوایشان زودتر به مشام میرسد یا به عبارت دیگر،نوجوان،جوان،و جوان،پیر میشود و پیر در طی زمان و مهاجرت از این خراب آباد به دیار ناکجا آباد پیشتازی میکند و بههمین مناسبت عبارت بالا در رابطه با سالخوردگان وپیران فرسوده مورد استناد و تمثیل قرار گرفته است.
این نان و حلوا را که سابقا یک مجمعه گوشت گوسفند هم به آن اضافه میشد در گورستان و کنار قبر تازه مرده بین افراد فقیر و بیبضاعت تقسیم میکنند تا دعای خیرشان موجب آرامش روح این مهمان تازه وارد به درون قبر گردد و در پرسشها و بازجوییهای اولیه که بر طبق روایات عدیده در درون قبر انجام میپذیرد دچار وحشت و اضطراب و لغزش زبان نگردد.
پیران و سالمند به علت سبقت و پیشتازی بوی حلوایشان زودتر به مشام میرسد یا به عبارت دیگر،نوجوان،جوان،و جوان،پیر میشود و پیر در طی زمان و مهاجرت از این خراب آباد به دیار ناکجا آباد پیشتازی میکند و بههمین مناسبت عبارت بالا در رابطه با سالخوردگان وپیران فرسوده مورد استناد و تمثیل قرار گرفته است.
