پس از چندین تلاش ناموفق انجام شده در شهر نهاوند، مرکز غرب ایران، تیمی از باستان شناسان ایرانی همچنان امیدوارند معبد لائودیسه را پیدا کنند.
به گزارش ایسنا، رئیس گردشگری نهاوند روز شنبه گفت: در نظر داریم در صورت تامین بودجه مورد نیاز، آخرین فصل باستان‌شناسی را برای جستجوی معبد لائودیسه برگزار کنیم.
حفاری‌های قبلی سر ستون‌های سرستون، شفت‌ها و پایه‌های آنها و همچنین قطعات برجسته سفال‌های حکاکی شده را که قدمت آنها به دوران سلوکی برمی‌گردد، کشف کرد.
باستان شناسان بر این باورند که معبد یونان باستان در زیر بسیاری از واحدهای مسکونی ساخته شده توسط مردم محلی در طول سال ها مدفون است.
به گفته باستان شناس محسن خانجان، معبد مخروبه لائودیسه یکی از مکان های ارزشمند نهاوند است و آثاری از زمان امپراتوری سلوکیان در آن وجود دارد.
در سال 1943 باستان شناسان کتیبه ای باستانی 85 در 36 سانتی متری از 30 سطر را کشف کردند که به زبان یونانی نوشته شده بود و مردم نهاوند را به رعایت قوانین دولتی فرا می خواند. این کتیبه حاکی از وجود معبد لائودیسه بود که توسط پادشاه سلوکی که بر آسیای صغیر حکومت می کرد، آنتیوخوس سوم بزرگ (223-187 قبل از میلاد)، برای همسرش ملکه لائودیسه ساخته شده بود.
دو تا از کتیبه ها و چهار مجسمه برنزی کشف شده در این مکان در موزه ملی ایران در مرکز شهر تهران به نمایش گذاشته شده است. و در حال حاضر سرستون ها و پایه های ستون ها به عنوان تزئینات در بازار حاجیان نهاوند و چند نقطه دیگر شهر استفاده می شود.
امپراتوری سلوکیان از 312 قبل از میلاد تا 63 قبل از میلاد سلطنت کرد. سلوکوس اول نیکاتور آن را پس از تقسیم امپراتوری مقدونی تأسیس کرد که توسط اسکندر مقدونی بسیار گسترش یافت. سلوکوس بابل را دریافت کرد (321 قبل از میلاد) و از آنجا قلمرو خود را گسترش داد و بخش اعظم قلمروهای نزدیک شرق اسکندر را در بر گرفت. این امپراتوری در اوج قدرت خود شامل آناتولی مرکزی، ایران، شام، بین النهرین و کشورهای کویت، افغانستان کنونی و بخش هایی از پاکستان و ترکمنستان بود.
