روزی روزگاری، پادشاهی زندگی می کرد که قد کوتاه داشت. یک روز صبح، کینگ برای دیدن اسب محبوبش بیرون می رفت. در همین زمان راهبی برای صدقه به اینجا آمد.
به دلیل وقفه ناگهانی، کینگ عصبانی شد. او با عصبانیت ضایعات را از اصطبل برداشت و در کاسه گدایی راهب گذاشت.
مونک چیزی نگفت و رفت. چند روز بعد، راجا عازم یک گشت شهری شد. در راهش توده بزرگی از زباله را بیرون یک کلبه دید.
وقتی کینگ به داخل رفت، همان راهب را دید که آنجا نشسته است.
کینگ پرسید: “چرا بیرون خانه شما این همه خاک وجود دارد؟”
مونک پاسخ داد: این همان ضایعات است که آن روز به من دادی.
کینگ پرسید: «آن روز من کمی زباله در کاسه التماس شما ریخته بودم، اما انبوهی از زباله در بیرون خانه شما وجود دارد. چطور ممکن است؟”
مونک پاسخ داد: «وقتی چیزی خوب یا بد به کسی می‌دهیم، روز به روز افزایش می‌یابد و بر این اساس، ثمره‌های خوب یا بد کار او را می‌گیریم.»
با شنیدن این پادشاه از ترس لرزید. کینگ اشتباه خود را درک کرد و از مونک به خاطر اشتباه خود عذرخواهی کرد. او پرسید: لطفاً به من بگویید چگونه می توانم این اشتباه را جبران کنم؟
مونک گفت: «یک کاری هست که می‌توانی انجام دهی. باید وانمود کنی که کاری می کنی که مردم به تو بد اندیشند، تو را نفرین کنند و این از گناهت بکاهد.»
کینگ فهمید.
روز بعد، کینگ با یک بطری شراب در چهارراه شهر نشست و تظاهر به نوشیدن کرد و مانند مست عمل کرد.
وقتی مردم او را در چنین وضعیتی دیدند، همه شروع به محکوم کردن او کردند و او از صبح تا شام در همین راه ماند.
روز بعد، کینگ دوباره به کلبه مونک رفت و در آنجا دید که انبوهی از زباله های بیرون کم شده است.
کینگ تعجب کرد و از راهب پرسید: “چطور این توده کاهش یافته است؟”
مونک پاسخ داد: کسانی که شما را نفرین کردند، دیروز بدون اینکه حقیقت را بدانند به شما ستم کردند، گناه شما به طور مساوی بین آنها تقسیم شده و به دلیل آن توده پلیدی نیز کاهش یافته است.
یادگیری:
وقتی با کسی کار بدی انجام می‌دهیم، آن شر دوباره به سراغ ما می‌آید، پس از چند برابر شدن. پس هرگز به کسی بدی نکن
همچنین باید در نظر داشت که بدون فکر و دانستن حقیقت، نباید بدی کرد و کسی را لعن کرد زیرا با این کار ما نیز در گناه او شریک شدیم.
