رمان طاعون ، داستان شیوع یک بیماری مهلک را در اوران ، شهری بزرگ در الجزایر ، روایت می کند . هزاران موش در ماه آوریل ، به بیماری مبتلا شده و می میرند . وقتی که ترسی نه چندان عمیق ، جامعه را فرا می گیرد ، روزنامه ها و جراید شروع به تأکید بر اهمیت یک اقدام فوری می کنند و در نهایت ، مقامات دولتی دستور به جمع آوری و سوزاندن روزانه ی موش ها می دهند . خیلی زود پس از این اتفاق ، میشل که دربان ساختمانی است که دکتر ریو در آن کار می کند ، پس از ابتلا به تبی عجیب ، جان خود را از دست می دهد . بعد از به وقوع پیوستن چندین مورد مشابه ، یکی از همکاران دکتر ریو به نام کاستل ، مطمئن می شود که این بیماری ، طاعون است . او و دکتر ریو مجبور می شوند تا با انکار و بی اعتنایی مقامات دولتی و سایر پزشکان در رابطه با اقدامی سریع و سرنوشت ساز برای کنترل بیماری ، به مبارزه برخیزند . فقط زمانی که دیگر کار از کار گذشته است و عملا امکان انکار شیوع یک بیماری کشنده در شهر وجود ندارد ، مقامات حکومتی دست به اقدامات سخت گیرانه ی بهداشتی زده و شهر را قرنطینه می کنند . رمان طاعون ، برخلاف مخالفت های آلبر کامو، یک اثر کلاسیک هستی گرایانه در نظر گرفته می شود . لحن راوی کتاب، با جملاتی ساده اما چندوجهی و داستانی تمثیلی که بیشتر مواقع ، اشاره به ذهن و خودآگاهی بشر دارد ، مخاطب را به یاد آثار کافکا، به خصوص رمان محاکمه ، می اندازد .
