(از مجموعۀ ۳ جلدی)”در دوران‌های گوناگون تاریخ ایران، دین و دولت با هم پیوستگی داشته‌اند.این امر ریشه در دوران پیش از اسلامی داشته و در دوران اسلامی، به خصوص در عهد صفوی، به اوج خود رسیده بوده است...از این رو، مغولان در هجوم به ایران و فتح آن با معتقدات مردم روبه رو بوده‌اند که می‌بایست یا آن را ریشه کن کنند یا با آن کنار آیند…نقش کار ساز دین در امور سیاسی از زمان مغول مهمتر شد و تا بدان حد اهمیت یافت که بعدها در عصر صفویه منجر به یکپارچگی کشور، پس از دوران فترتی طولانی شد و مرزهای ایران را تا جایی که از زمان ساسانی به بعد تقریبا سابقه نداشت گسترانید.”موضوع و بحث یاد شده محتوای کتابی چند جلدی است که در آن کوشش شده تا رویارویی دو طرز تفکر و دو فرهنگ ناهمگون و نابرابر غالب و مغلوب نموده گردد و روشن شود که چگونه از یک سو، قوم غالب کوشش در تحمیل سلطه همه جانبه خود داشت، و از سوی دیگر، ایرانیان با ظرافت و دقت و تردستی، در صدد نجات هویت تاریخی و معتقدات خویش برآمدند. کتاب حاضر،نخستین جلد از این بحث تاریخی طولانی را شامل می‌شود که در آن چگونگی تهاجم و غلبه عنصر مغول بر ایران طی ۱۰فصل با این موضوعات تحلیل و بررسی می‌شود ۱: دین و طرز تفکر مابعد الطبیعی مغولان و ویژگی‌های فرهنگی آنان قبل از حرکت تهاجمی، ۲ الوهیت خاندان چنگیز، ۳ چگونگی فراهم آمدن مقدمات تهاجم مغولان، ۴ مغولان در رویارویی با ایران واسلام، ۵ مسئله جانشینی چنگیزخان و رابطه آن با ایران و اسلام، ۶ قوبیلای قاآن و عصر جدید امپراتوری جهانی مغول، ۷ ورود غرب با حربه دین در معرکه شرق، ۸ هلاکوخان و فتح سراسری ایران سکون اسلام، ۹ مغولان و دستگاه خلافت فرجام کار، ۱۰ هلاکوخان و استقرار حکومت مغولی ایلخانی در ایران.صفحات پایانی به کتاب‌نامه اختصاص یافته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.