یک بار در یک پادشاهی، کشیش بود که به هوش و خرد خود مشهور بود.
یک روز، کینگ پریست را به دربار خود دعوت کرد. هنگامی که پریست به دربار پادشاه رسید، آنها بحث های عمیقی در مورد بسیاری از موضوعات داشتند. وقتی می خواست برود، کینگ گفت: “پاندیت جی، اگر اجازه بدهی می خواهم یک چیز از تو بپرسم.”
کشیش پاسخ داد: “حتما.”
کینگ گفت: تو خیلی باهوشی پس چرا پسرت اینقدر احمق است؟
با شنیدن این حرف، پریست احساس بدی کرد و پرسید: “چرا این را می گویی؟”
شاه پاسخ داد: «چون پسرت نمی داند چه چیزی از طلا و نقره ارزشمندتر است.»
با شنیدن این سخن، همه درباریان شروع به خندیدن کردند، با دیدن این کشیش احساس حقارت کرد اما بدون اینکه چیزی بگوید به خانه خود بازگشت.
پس از رسیدن به خانه، پسرش برای او آب خرید. اما پریست از خوردن آب امتناع کرد و گفت: «پسرم، من فقط زمانی آب می‌خورم که تو به سؤال من پاسخ دهی.»
پسر پاسخ داد: هر چیزی از من بپرس.
کشیش پرسید: به من بگو چه چیزی بین طلا و نقره ارزشمندتر است؟
پسر پاسخ داد: طلا با ارزش تر است.
پس از شنیدن پاسخ پسرش. کشیش پرسید. «جواب صحیح دادی. پس چرا کینگ تو را احمق خطاب می کند و می گوید ارزش طلا یا نقره را نمی دانی؟
پسر با گوش دادن به حرف های او، همه چیز را فهمید.
او به پدرش گفت: «پدر، گاهی اوقات، پادشاه با برخی از درباریان خود بیرون از کاخ وقت می گذراند. آنها ترتیبی می دهند که در کنار جاده ای بنشینند که من هر روز صبح به مدرسه می روم. افراد آگاه و باهوشی نشسته اند و درباره موضوعات مختلف بحث می کنند.
با دیدن من که از آنجا می روم، یک روز پادشاه با من تماس گرفت و یک سکه طلا در یک دست و یک سکه نقره در یک دست نگه داشت و گفت: آن سکه را که برایت ارزشمند است بردارید و می توانید آن سکه را نگه دارید. سکه نقره برداشتم
حالا هر بار که کینگ می دید که از کنارم عبور می کنم، با من تماس می گرفت و همین سوال را می پرسید. هر بار سکه نقره انتخاب می کردم. با دیدن این موضوع مرا مسخره می کنند و به من می خندند و من بی سر و صدا از آنجا می روم.»
پریست با شنیدن این سخن گفت: «پسرم، وقتی می دانی که طلا ارزشمندتر است، پس چرا خودت را در نظر آنها احمق نشان می دهی؟ امروز مجبور شدم به خاطر این موضوع احساس تحقیر کنم.»
پسر خندید و گفت: پدر بیا داخل من. دلیلش را به شما خواهم گفت.»
او پدرش را به اتاق داخلی برد و جعبه ای در گوشه ای بود. آن جعبه را باز کرد و به او نشان داد. کشیش وقتی دید که پر از سکه های نقره است تعجب کرد.
کشیش پرسید: پسرم، این همه از کجا آمد؟
پسر پاسخ داد: «پدر! این که کینگ جلوی من را بگیرد و با سکه های طلا و نقره در دستانش این سوال را بپرسد، به بازی تبدیل شده است. هر وقت با من این بازی را انجام می دهند، یک سکه نقره انتخاب می کنم و می توانم آن را با خودم در خانه بیاورم.
این جعبه با همان سکه های نقره پر شده است. روزی که من سکه طلا را برمی دارم، در آن روز این بازی تمام می شود. به همین دلیل است که من هرگز سکه طلا را بر نمی دارم.»
کشیش فهمید اما می خواست دیگران بدانند که پسرش احمق نیست. روز بعد با پسرش به دربار پادشاه رفت و همه چیز را به او گفت.
پس از دانستن همه چیز، کینگ خوشحال شد که از زیرکی کید مطلع شد. او جعبه‌ای پر از سکه‌های طلا سفارش داد و آنها را به پریست پسر داد و گفت: تو محقق واقعی هستی.
یادگیری:
هرگز پتانسیل خود را نشان ندهید. وقتی زمان فرا برسد، تمام دنیا می دانند که شما چقدر قدرتمند هستید. در آن روز شما خواهید درخشید و تمام جهان به شما احترام خواهند گذاشت.
کلمات کلیدی جستجو: پرسش پادشاه و پاسخ کودک – داستان با توئیست، داستان کشیش و پسرش، داستان پاسخ کودک باهوش، داستان از دیدگاه متفاوت در مورد باهوش و شوخ بودن، داستان تفکر خارج از جعبه
