در زمان های قدیم، کودکان برای تحصیل به گوروکل فرستاده می شدند. دانش آموزان در حین اقامت در گوروکول تحت راهنمایی استاد خود به مطالعه و انجام کارهای کوچک می پرداختند.
یک پسر به نام Varadraja نیز برای تحصیل به Gurukul فرستاده شد.
به زودی با سایر دانش آموزان در گوروکل دوست شد اما در درس بسیار ضعیف بود. او کارهای روزانه را با پشتکار انجام می داد، اما هر چیزی که گورو جی تدریس می کرد، توسط او ضعیف درک می شد و به همین دلیل اغلب توسط دیگران مورد تمسخر قرار می گرفت.
در پایان سال، همه همکلاسی هایش به کلاس بعدی ارتقا یافتند، اما او نتوانست.
گورو جی در نهایت تسلیم شد و به او گفت: «پسرم، وارادراجا، من همه چیز را امتحان کردم و تمام تلاشم را کردم تا به تو کمک کنم تا یاد بگیری، اما هنوز تو نمی‌توانی چیزی بفهمی. پس بهتر است به خانه بروید و در کارهای خانه به خانواده خود کمک کنید.»
وارادراجا همچنین فکر کرد که شاید درس خواندن در کاری نیست که بتواند انجام دهد و با دلی سنگین راهی خانه اش شد.
وقت بعدازظهر بود. او شروع به احساس تشنگی کرد، بنابراین به دنبال کمی آب رفت. با نگاهی به اطراف متوجه شد که چند زن از چاه آب پر می کنند. نزدیک چاه رفت تا آب بخورد.
هنگامی که به چاه نزدیک شد، روی سنگ جامد که در نزدیکی چاه نگهداری می شد، آثاری دید که زیر طناب برای بیرون کشیدن آب از چاه استفاده می شد.
او از زن پرسید: چگونه این علامت را ایجاد کردی؟
زن پاسخ داد: «پسرم، ما این علامت را نگذاشتیم. این به دلیل طناب نرمی است که در حین کشیدن آب از چاه مکرراً روی آن استفاده می شود. استفاده مکرر از طناب باعث ایجاد چنین آثاری بر روی این سنگ شد.
با گوش دادن به این وارادراجا به فکر فرو رفت.
او در آن تأمل کرد وقتی حرکت مکرر یک طناب نرم می تواند آثار عمیقی روی چنین سنگ های محکمی ایجاد کند، پس چرا نمی توانم با تمرین مداوم یاد بگیرم.
وارادراجا با این فکر، با اشتیاق فراوان به گوروکول بازگشت و بی وقفه شروع به مطالعه کرد. گورو جی نیز از دیدن کار سخت او خوشحال شد و کاملاً همکاری کرد.
پس از چند سال، این پسر وارادراجا به یک دانشمند بزرگ دستور زبان سانسکریت تبدیل شد که Siddhantakumudi، Madyasiddhantakumudi، Sarasiddhantakamudi، Girvanapadamanjari را سروده است.
اخلاقی:
تمرین بسیار مهم است چه در ورزش باشد چه در درس یا هر چیز دیگری. بدون تمرین نمی توان موفق شد. اگر بدون تمرین روی خوش شانسی بنشینید، در پایان چیزی جز پشیمانی برایتان باقی نخواهد ماند. بنابراین با صبر، تلاش و پشتکار با تمرین می توان به مقصد رسید.
کلمات کلیدی جستجو: نشانه های طناب روی سنگ – اهمیت تمرین، داستان های انگیزشی برای کودکان، داستان های معروف هندی دوران باستان برای آموزش اخلاق
